မလိုအပ္ပဲမဖြင့္ရဆိုတဲ့ ငါ့ဦးေခါင္းခြံက ေပ်ာ့ေပ်ာ့ညံ့ည့ံ ေႀကး၀ါေသာ့တစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ ႀကံစည္မႈမွာ ျငိမ္သပ္စြာပြင့္တယ္ ။
တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ
အလင္းကို ျပန္ရွာေဖြေနသူ နဲ႔
လယ္ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ
ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ယုန္တစ္ေကာင္လို ေတာင္းထဲထည့္
ေမ့ပစ္လုိက္မယ္ မခင္ေအး
အခ်ိန္က မေန႔ရယ္ တေန႔ရယ္
အျမဲတမ္း တြင္းထဲ ၀င္ တြင္းထဲ ထြက္
ငါ့သြားႏွစ္ေခ်ာင္း နဲ႔ ျဖတ္ျပစ္လိုက္ရမယ့္
ပိုက္ကြန္းေတြ လြတ္စမ္းခ်င္
ငါ့ကိုငါ သတ္ေသမိပါလိမ့္မယ္ မခင္ေအးရဲ႕ ။
