ေ၀း ရ မွ ေ၀း ကို ေ၀း ရ မွ ဆို ေတာ့ လဲ ...
နင့္ ကို ငါ ကမာၻမေႀကေအာင္ လြမ္း ေန လိုက္တယ္
အရွ႕ကို ေလွ်ာက္ ၊ အေနာက္ ကို ျပန္ ျပန္ ေရာက္ တဲ့ သတၱ၀ါ
နင့္ ကို လြမ္း ဖို႔ ေလာက္ ေတာင္ ငါ က ေခတ္ မ မွီ ဘူး
ေသြး ေျခ ဥ တာ က အ စ ၊ သည္း ေျခ ပ်က္ တာ က အ ဆံုး
ျပက္ ေန က် ျပက္ လံုး ေတြ ႀကား ဘာ ေတြ လာ လာ ျငိ ေန မွန္း မ သိ
အပ္ ခ်ဳပ္ ရာ တစ္ ေပါက္ ႏွစ္ ေပါက္
အ ပ်င္း ထူ ေန တဲ့ စကၠဴ ရုပ္ မ နင့္ ေနာက္ ေက်ာ ကို ငါ ဘာ ဓါး နဲ႔ မ ေထာက္ ထား ခဲ့ ဘူး
ဒီ ေန႔ က ေမွာ္ အတက္ နဲ႔ ဖန္ ဆင္း ထား တာ မ ဟုတ္ ဘူး
ဒါ ေပ မယ့္ တ ေန႔ လံုး ေသ မင္း ဆီ ဖုန္း ေခၚ ေန တဲ့ အသံ ေတြ ပဲ ႀကား ေန ရ တယ္
ျပာ ျဖစ္ သြား တာ လား
လက္ ဖ မိုး ကို လွန္ ႀကည့္ လိုက္ ရင္ ႀကယ္ ေတြ စား က်က္ ခ် ေန က် ည အေသ ရွိ တယ္
ကမာၻ ပတ္ ေန တဲ့ က ေ၀ မ
ကမာၻ ပတ္ ေန တဲ့ က ေ၀ မ
သြား စမ္း သြား စမ္ း . . . အံ ေတြ ႀကိတ္ ထား ရ တာ လဲ နာ လွ ေပါ့
အ ခု အ ခ်ိန္ အ ထိ အ ေမွာင္ ေတြ ငါ့ ေက်ာ ေပၚ ထိုး ခ် ေန တုန္း ပဲ
နင့္ ကို ရက္ ေပါင္ းမ်ား စြာ ၊ မ်ား စြာ ႀကာ ေအာင္ လြမ္ း ေန ႏိုင္ ဖို႔
တစ္ ေန႔ ကို တစ္ ခါ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ မသဒၶါ ဆြမ္း ေကြ်း ျပီး အ သက္ ရွဴ မ ရပ္ ေအာင္ လြမ္း ခိုင္း ေန ရ
ေ၀း ရ မွ . . . ေ၀း ကို ေ၀း ရ မွ ျဖစ္ မယ္ ဆို ရင္ ေ၀း ကို ေ၀း သြား ႀက
နိ မိတ္ မ ေကာင္း သူ ရယ္ ေအာက္ ႏႈတ္ ခမ္း လွ လွ ေလး ကို မ သံုး ပါ နဲ႔ ေတာ့
ဒါ ေ၀း ကို ေ၀း ရ မယ့္ အ ခါ မို႔ လို႔ ေ၀း ကို ေ၀း ျပစ္ ရ မယ္
ဒါ ေ၀း ကို ေ၀း ရ မယ္ ဆို တဲ့ ....
ဒါ ေ၀း ကို ေ၀း ရ မယ္ ဆို တဲ့ ... အ ေတြး နဲ႔ တင္ ငါ က ၊ က ေလး တစ္ ေယာက္ လို မ်ိဳး
ကိုယ့္ ဦး ေႏွာက္ ကိုယ္ အ မဲ ျပန္ လိုက္ သ လို မ်ိုဳ း ၊ မ ခ်ိ မ ဆန္႔ က ေလး ဆန္ ဆန္ ငို တယ္
အ ခု ခ်ိန္ အထိ နင့္ ကို လြမ္း ဖို႔ ေလာက္ ငါ့ ဦး ေႏွာက္ က ေခတ္ မ မွီ ဘူး . . . . .
ေ၀း ရ မွ . . .
ေ၀း ကို ေ၀း ရ မွ ဆို ေတာ့ လဲ . . . ။
ရုပ္ေသး
Return top
